Blog 8 werkvakantie Malawi

Ha!

En daar zijn we weer! Jullie zijn vast erg benieuwd naar onze verhalen van afgelopen zaterdag! En daarnaast hebben we onze laatste dag op het Stephanosterrein gehad en dus afscheid genomen van de weeskinderen. Lees maar mee.

Zaterdag vertrokken we om 8 uur met de bus richting theevelden. Dit was een eind hobbelen (lees: stuiteren) over de zandwegen. Maar het was de moeite waard! We reden stukken door de theevelden en kregen bij een theehuisje aan het water uitleg. We hebben een rondje gelopen, genoten van de omgeving en foto’s geschoten. Nog wat gedronken, groepsfoto’s gemaakt, en de busbarre tocht ging door! Deze keer naar een macadamia fabriek. We kregen een rondleiding langs de macadamia bomen en door de fabriek. Het was leuk om de techniek van daar te zien in vergelijking bij onze fabrieken. Tot slot van het liedje kregen we een flinke zak noten mee, ongebrand en ongezouten, helemaal rauw, dus bij de een viel het beter in de smaak dan bij de ander.

En, we gingen de bus weer in. Nu naar het Mulanjegebergte. Onderweg kwamen we van alles tegen; heel kleine en vervallen huisjes, overvolle straten waar markt was en iedereen over straat liep, prachtige omgeving; kortom wij vermaakten ons wel zolang in de bus. Aangekomen op plaats van bestemming zijn we de tocht naar boven aangegaan. Zwaar, maar de moeite waard! We kwamen uit bij een prachtige waterval, waar ook gezwommen werd door een aantal. 

Terug bij de bus gingen we door naar het restaurant waar we gingen eten. Onderweg kwamen we langs een drukke straat waar bedelaars liepen; ze klopten op de raam, hielden hun handen op en keken je heel zielig aan. We mochten niets geven; dit omdat het bedelen op deze manier juist alleen maar in stand wordt gehouden. Maar toch gaat het zo tegen je gevoel in. Het idee dat deze kinderen niks hebben en wij nu naar een restaurant lekker gingen eten..

Rond kwart voor acht kwamen we aan. Gelukkig waren de bestellingen al doorgegeven dus konden we al snel aanvallen. Het was een gezellige afsluiter van deze prachtige dag!

Ook nog een leuk detail om te delen; wist u dat veel van de dames, bijna de hele vakantie nog koud heeft gedoucht? En dat we vandaag ontdekten dat er een knopje om moest, zodat de boiler aan stond? Jep, nu gaan we bijna weg en zijn we erachter hoe we lekker warm kunnen douchen, haha.

En toen brak de zondag aan. Onze laatste dag hier op het Stephanosterrein. Om 10 uur begon de kerkdienst weer, na de kerk hebben we wat gedronken en gezongen. 

Na het eten namen we afscheid van de moeders, die deze weken voor ons hebben gekookt, gewassen en het huisje hebben schoon gehouden. We hadden een presentje voor hen, en als groep wat geld ingezameld als fooi.

Om 4 uur begon de zondagsschool. De laatste keer. Aan het einde van de bijeenkomst zongen de kinderen een afscheidslied voor ons. 

Na het avondeten gingen we afscheid nemen in de huisjes. Dat was een lastig moment. Het deed pijn om hen achter te laten. Bijzonder dat je je in zo’n korte tijd zo aan zulke kindjes kunt hechten. Er werd vanuit de groep een afscheidswoordje gedaan, daarna door de ‘moeder’ van het huisje. De kinderen kregen nog cadeautjes, daarna gingen we de kring rond om afscheid te nemen. We waren er allemaal wat stil van. En er wordt weer extra gevoeld hoe mooi het is dat deze kinderen het hier zo goed hebben. Dat zouden we alle kindjes gunnen die hier in armoe leven! 

Maandag hopen we een bootsafari te doen, we blijven daar slapen, jawel, tussen de dieren. Dinsdag staat een landsafari op de planning. Daarna gaan we door naar Lake Malawi. Hier hopen we 2 nachtjes te blijven. De bedoeling is dat we donderdag eind van de middag weer terug komen in het guesthouse. Vrijdagochtend vroeg hopen we naar het vliegveld te vertrekken. We weten niet precies weten hoe we zitten met de internetverbinding, maar dan weten jullie in ieder geval de planning. De verhalen van deze avonturen horen jullie later deze week!