Angstige momenten na noodhulp

21 februari 2022 - Door: Thea Mawaya - Den Ouden

Leven in een (nood)kamp.

Vrijdag waren we opnieuw in Chikhwawa voor noodhulpverlening aan de kampen. Samen met Bart Lodder van Timotheos konden we 845 gezinnen hulp geven. Hulp die we al dagen uitdelen aan verschillende kampen. Terwijl we de afgelopen dagen moeite moesten doen om een schaduwplekje te vinden, was het vrijdag de uitdaging droog te blijven. Dat ging dus niet, want het regent gestadig door. Het grasveld waar de tentenkampen zijn opgezet was al snel veranderd in een modderveld. Het maakte niet uit waar je je voet zette, want het was overal nat.

Uitgedeeld voedsel beland direct in pan

We kregen een tent ter beschikking om alle goederen uit te laden en uit te delen. Maar ondertussen stond men dus buiten die tent te wachten tot hun namen werden afgeroepen. Het was al na 12:00 uur, en dus moest er gekookt worden. Ondanks de regen zag je hier en daar vuurtjes en een paar potten met nsima (maïspap). Jonge kinderen hielpen gewoon mee, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Wat uitgedeeld werd, belandde meteen in de pan. Ondervoede mensen die eindelijk hun kinderen weer iets te eten konden geven. Het raakte me diep. Terwijl ik door ging met uitdelen, was er een voortdurend gebed voor deze mensen in mijn hart; Dat het droog mocht worden, dat ze genoeg te eten zouden hebben, dat ze terug konden keren naar wat eens hun thuis was, en vooral dat ze in deze misére hun Schepper en Onderhouder van het leven mochten leren kennen, en aan Hem zullen vasthouden. Hoor mij, o HEER, Uw goedertierenheid is goed; (Psalm 69:7)

Opnieuw overstroming en een gevaarlijke terugtocht

Omdat de vrachtwagen met maïsmeel pas laat op de bestemming aankwam, werd de uitdeling verschoven naar zaterdag. Die nacht heeft het nog meer geregend, en het water in de Shirerivier stond dan ook hoog. We moesten zelfs uitwijken naar andere kampen en hebben in de stromende regen de zakken maïsmeel uitgedeeld aan 1200 gezinnen. Toen we bijna klaar waren werd ik gebeld dat we snel het werk moesten afmaken omdat de hoofdweg bijna afgesloten was door een volgende overstroming. En dat was niet teveel gezegd! Waar de weg eerder opgebroken (weggeslagen) was, kwam nu opnieuw water over de weg heen, en kon je maar slecht zien waar het halve stuk asfalt was (zie foto's). Het waren angstige minuten, en ik voelde het water tegen de banden aan slaan. We zijn dankbaar dat we gespaard bleven en er toch nog doorheen konden. Na ons werd de weg door de politie afgesloten. Onophoudelijke regen in de afgelopen dagen heeft de weg opnieuw weggeslagen. De noodhulp wordt hierdoor zeker belemmert! Wilt u dit moeilijke maar dankbare werk en de getroffen mensen opdragen in uw gebeden?

Dank voor uw hulp, gebed en betrokkenheid. Wilt u nog een bijdrage leveren voor de noodhulp?

Bekijk ook vooral weer even de foto's die bij dit verslag horen.